من منم...

مسلماً این وبلاگ برای خوش آمدن دیگران و چه بسا نوشتن مطالبی که مخاطب جذب کن باشه نیست (فکر می کنم عموم وبلاگ نویس های عزیز هم با من هم عقیده ن).

پس برای من مهم نیست که صدها و هزاران نفر منو بخونن و به به و چه چه کنن و تاییدم کنن... اگر هم اینطور باشه بی شک یک مشت حرفای بازاری پسند و دوزاری دارم می زنم.

اینجا تقریباً تنها جاییه که افکار و عقایدمو خیلی بی پرده در ارتباط با هر چیزی بیان می کنم. برامم مهم نیست که عده ای خانوم یا آقا خوشایندشون نباشه که من علاقه ای به مادری و تولید مثل ندارم و علاقه ای ندارم که توی ازدواج و چارچوبای سنتی به خودم معنا بدم...بلکه همه ی سعیم اینه که با هنر و فکر و توانایی خودم خودمو اثبات کنم نه با همسری... و اینکه من ابایی ندارم که تجربیات جنسیمو اندکی بی پرده بگم...

هیچ هم دنبال این نیستم که به افکار دیگران جهت بدم و دنبال بسیج کردن همه ی زنان و دختران مملکتم باشم! چون خودمو در این قواره نمی بینم...

اینجا حرفای منه که می تونه شنونده داشته باشه و می تونه اصلاً نداشته باشه...همین که می بینم حتی با یک نفر گفت و گو می کنم حس خوبیه و یه کمی از بار تنهاییم کم می شه.

و در آخر...مرسی خوانندگان مهربون و خوبی که مطالب منو می خونن و منو قضاوت نمی کنن. دوستون دارم، واقعاً عزیزید.